“Kur janë varë nga votat e shqiptarëve, ata na ofruan gjithçka. Në fund nuk kemi marrë asgjë “
Tuzi duket si periferi e cila ka humbur qytetin e tij. I vendosur në afërsi të kufirit me Shqipërinë, ky vendbanim është nën kontrollin e vazhdueshëm administrativ të kryeqytetit, për shkak të cilës gjithnjë duket si një degë e nënstacionit të Podgoricës shkruan gazeta ‘’Vjesti’’.
“Askush nuk kujdeset për ne”, thotë Agron Dushaj, një djalë nga rrethina e Tuzit. Ankesa të ngjashme mund të dëgjohen edhe nëpër shume lokale në qendër të Tuzit nga disa persona të pa punë të cilët duke pirë ndonjë kafe analizojnë fatin e keq. Shumica e tyre shpreson se pavarësia më e madhe në vendimmarrje do të zgjedhe problemet në Malësi dhe do të siguroje vende pune dhe investime në infrastrukturën e lënur pas dore. Në vend të kësaj, refuzimi i Qeverisë për të siguruar statusin e një komune të plotë të Malësisë vetëm shton një tjetër litar në listën e gjatë të problemeve që kanë shqiptarët në Mal të Zi.
I kanë shkelur premtimet e dhëna në referendumit.
Edhe pse gjashtë vjet më parë besonin se pavarësia e Malit të Zi do të sigurojnë ndikim më të madh, gjashtë vjet më vonë, shumë shqiptarë vazhduan të ankohen se ata janë të shtypur në margjinat e jetës politike dhe ekonomike. Për shumë nga ata , partia që e udhëhoqi lëvizjen për referendumin e pavarësisë i ka shkelur premtimet e dhëna.
“Kur janë varë nga votat e shqiptarëve, ata na ofruan gjithçka. Në fund nuk kemi marrë asgjë “thotë Linda Dushaj, mësuese e gjimnastikës në të njëzetat e hershme. Linda pa sukses përpiqet për të u punësuar në Administratën publike edhe pse e ka diplomën e Fakultetit të Shkencave Politike. Se nuk është e vetmja, kjo është konfirmuar nga hulumtimet nga të cilat tregojnë se shqiptarë ka vetëm 2,8 për qind në administratë, edhe pse ata përbëjnë pesë për qind të popullsisë.
Se sa vështirë është në Mal të Zi , për të ardhur deri tek një rrogë në lëkurën e saj e ka ndjere edhe Dijana Ivanaj, e cila edhe pse pas dy viteve të kërkimit të punës, ka ndaluar numërimin e konkurseve që i ka bërë për punë e të cilën atë e kanë refuzuar. Edhe pse ajo ka përfunduar Fakultetin për kriminalistik-kriminologji dhe studimet e sigurimit, nuk mund të punësohet as si një sekretaresh për shkak se për atë punë është tepër e kualifikuar.
“Nëse ata më dhanë një pasaportë, më konsiderojnë si një shtetas të Malit të Zi dhe thonë se kam të drejta të barabarta, atëherë do të duhej edhe të më lejojnë mua për të bërë punën për të cilën unë jam shkolluar “, thotë Dijana. Që Simboli e policisë për Dijanën, mund të mbetet vetëm një ëndërr, ajo mund të konkludohet nga raporti i Qeverisë nga 2011 , sipas të cilit policia ka një nga përqindjet më të ultë të shqiptarëve të punësuar në radhët e tyre – 1.21 për qind. Bilanci më i mirë nuk është as në Shërbimin Doganor, i cili është punëdhënësi i dytë më i madh i shtetit, dhe ka të punësuar vetëm 0,72 për qind të shqiptarëve.
/Albert Camaj/
